บทที่ 282 สังหาร (๙)

“ฝ่าบาท ได้เวลาเสวยพระโอสถแล้วเพคะ”

เนื่องจากโอสถนี้เป็นยาบำรุงร่างกายที่ทางสำนักหมอหลวงต้องปรุงถวายเพื่อบำรุงพระโลหิตของฮ่องเต้ทุกวัน ดังนั้นหวังลู่จึงไม่ตะขิดตะขวงใจที่จะดื่มมันลงไปในอึกเดียวจนหมด รสขมปร่าของโอสถนั้นไหลผ่านลำคอลงสู่กระเพาะของตนเองอย่างรวดเร็ว โดยไม่รู้เลยว่าโอสถนั้นมียาพิษคลายกำหน...